การรับรู้เวลา (Time perception) สามารถเร่งอัตราให้เร็วขึ้นอย่างเห็นได้ชัดสำหรับสิ่งมีชีวิต โดยผ่านการจำศีล (hibernation) เมื่อการปรับอุณหภูมิกาย (body temperature) และอัตราการเผาผลาญอาหาร หรือ เมแทบอลิซึม (metabolic rate) ของสิ่งมีชีวิตลดลง
เวลา ( Time ) สำหรับฟิสิกส์นั้นเป็นเพียงการบอกจุด ๆ นึงของผู้สังเกตเท่านั้นซึ่งผู้สักเกตแต่ละคนไม่อาจทำให้มันช้าหรือเร็วได้ หากเราลองมองว่าเวลาแต่ละคนนั้นเท่ากัน แต่มีปัจจัยอย่างอื่นที่อาจทำให้เวลาเรานั้นช้าหรือเร็วที่ไม่เท่ากัน เช่นเราอาจมองเห็นคน ๆ หนึ่งอยู่ภายในดวงดาวอันไกลโพ้น เราเห็นเขาแทบไม่ขยับตัวเลย หมายถึงเวลาบนโลกของเราเดินไป 10 วินาทีแล้วแต่เวลาของคนอีกคนหนึ่งซึ่งเราสังเกตเห็นเดินได้เพียงแค่ 1 วินาทีเท่านั้น มองในทางกลับกัน เขาลองมองกลับมายังโลกของเราจะเห็นว่าเรานั้นเคลื่อนไหวเร็วเหลือเกิน แต่สิ่งที่ผู้สังเกตทั้งสองคนรับรู้ได้คือกิจกรรมของเขาที่ได้ทำในแต่ละวันเขาทำได้พอ ๆ กัน ในโลกของเรา สัตว์บางชนิดสามารถทำอย่างนั้นได้ เราอาจจะเห็นเต่ามีอายุยืนเป็นร้อย ๆ พัน ๆ ปีซึงยาวนานในมุมมองของเราแต่อาจปกติในมุมมองของเต่า ซึ่งกิจกรรมที่เต่าได้ทำเป็นประจำกับเชื่องช้าอัตราการเมทบอริซึมก็ต่ำกว่ามนุษย์ สนุขก็เช่นกันเราอาจเห็นสนุขมีอายุเพียง ไม่กี่สิบปีซึ่งสั้นมากแต่ในมุมมองของสนุขนั้นมันก็คุ้มค่าเเล้ว อัตราการเมทบอริซึมก็ไวกว่ามนุษต์มาก
เห็นได้กว่า อัตราการเมทบอริซึมมีผลต่อเวลาของการใช้ชีวิตของเราในจำพวกทีมีอัตราการเมทบอริซึมค่อนข้างสูงมังมีอายุน้อย สัตว์ที่มีอัตราการเมทบอริซึมต่ำมักมีอายุยืน เช่นเดียวกันกับค้างคาง ปกติค้างคาวจะมีอัตราการเมทบอริซึมในค่อนข้างสูงแต่ทำไมค้างคางจึงมีอายุยืนเมื่อเทียบกับสัตว์ตัวอื่น ๆ ?? เพราะค้างคางได้มีการลดอัตราการเมทบอริซึมลงจนแทบจะหยุดนิ่งเรียหว่าการจำศีล ค้างคาวจึงดูเหมื่อนอายุยืนยาวแต่กิจกรรมในช่วง 1 ชีวิตก็พอ ๆ กับสิ่งมีชีวิตทั้งปวง
